MEDICAL REPRESENTATIVE

I was asked by a friend, bakit daw hindi sya pumasok sa medical field. To answer that question gusto ko lang sabihin na hindi naman ganun ka glamorous ang mabilang sa isang trabaho na exposed sa peligro ang health mo. Nandiyan ang AIDS, Hepatitis, mga airborne diseases at marami pang sakit na ayaw mong makuha. Hindi lang ito hazardous, sobra din ang pressure at maliit ang income na kelangan mo pang umalis ng sarili mong bansa para lang kumita ng maayos. Ilang taon din akong sumusueldo ng pera na parang crew ng turo-turo restaurant. Kulang na lang ipagamit ko ang katawan ko sa mga nalolongkot na bading at matron sa Quezon Circle.
But looking on the brighter side, talagang in demand kami. Kasi kami lang ang willing na maghugas ng pwet ng ibang tao. Kami lang ang matapang maglinis at tumingin sa nakakadiring sugat ng mga tao. Kami lang ang matibay ang sikmura na mag-examine ng dumi ng ibang tao, at marami pang ibang bagay na nakakadiri. Dati hindi lang mga jebs ang tinitignan ko, nagprocess din ako ng mga nakakapangilabot na mga specimen tulad ng amputated diebatic foot (promise para syang kinain ng aso), amputated hand, amputated dick at testicles, breast, uterus, ovaries, appendix at marami pang nakakahawang body fluids na napaka-colorful. Minsan nga naiisip ko kaya ko sigurong sumali sa “fear factor”.
On the brightest side, may kasamang respeto ang pagiging medical professional dahil kami lang bukod sa albularyo ang makakatuklas sa sakit ng isang tao. Magsuot pa lang kami ng uniporme na puti talaga naman mapapalingon ka at mararamdaman mo ang kakaibang dating namin. Correction, di pa ako nakakakita ng albularyo na naka-puti. Maski si Mang Keps...oopss! (Kumpletuhin na natin ang pangalan para di bastos.) Mang Kepweng pala!
On the super brightest side, talagang nakakasilaw ang sueldo ng iba sa amin pagdating sa ibang bansa kasi mga puti na ang mga puwet na hinuhugasan nila. “The whiter the ass, the higher the salary.” So let’s shake hands and congratulate the medical professionals! Mabuhay!